Uważajcie na UFO. Mielizny i inne zagrożenia czyhające na Mazurach

Jachty najczęściej wpływają na kamienie lub kłody. Dodatkowo niski poziom wód sprawia, że na naszych akwenach przybywa obszarów płytkich i niebezpiecznych. Dlatego tak ważnie jest utrzymywanie kursu na wyznaczonym i oznakowanym szlaku oraz obserwacja i ostrożność podczas żeglugi. 

Wyjątkowo niskie stany wód obserwowano na Mazurach już wczesną wiosną tego roku. Raport przedsiębiorstwa Wody Polskie informował o stanie suszy hydrologicznej. Sytuacja była tak zła, że niektóre firmy czarterowe wprowadzały do swoich umów dodatkowe zapisy mające wymusić na załogach zwiększenie czujności i rozwagi. Główną przyczyną tak niskich poziomów wód jest długotrwały brak opadów, niekorzystnie wpływa także brak pokrywy śnieżnej na przełomie zimy i wiosny. Służby IMGW ostrzegały, że sytuacja hydrologiczna na Warmii i Mazurach była w lutym tego roku najgorsza od dziesięciu lat. 

Kiedy w ostatni weekend kwietnia oficjalnie otwierano drogi wodne na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich, poziom wód w jeziorach wciąż był bardzo niski. Najgorsza sytuacja była na południu regionu – na jeziorze Roś oraz w Kanale Jeglińskim. Sytuacja nieco się po prawiła po interwencji służb, które postanowiły zatrzymać część mas wodnych i ograniczyć zrzut do rzeki Pisa (na tej rzece wpro[1]wadzono pod koniec kwietnia zakaz żeglugi). Na trudną sytuację zareagowała między innymi ekipa Szkoły Żeglarstwa Gertis z Giżycka, która wystosowała specjalne ostrzeżenie: „Uwaga! Mamy bardzo niski stan wody! (...). W Kanale Niegocińskim nawet najmniejsze jachty już teraz muszą pływać ze spławioną płetwą sterową oraz z podniesionym do połowy mieczem. W poprzednich latach było tak dopiero w drugiej połowie sezonu. Dlatego bądźcie ostrożni, nie pływajcie na pamięć i nie dajcie się zwieść rutynie. Obszary mielizn są większe, a kamienie leżą płycej. Szlak żeglowny został miejscami przesunięty”. 

Wygląda zatem na to, że sytuacja hydrologiczna jest dziś tak zła, że wyjątkową ostrożność na jeziorach będziemy musieli zachować przez cały sezon. Szczególnie, że lato może przynieść kolejne spadki poziomów wód. 

Na Mazurach i innych akwenach śródlądowych dochodzi do wypadków także z innych przyczyn. Często szkody powstają w wyniki braku wystarczających umiejętności, zwłaszcza wtedy, gdy rośnie siła wiatru i buduje się zafalowanie, czyli gdy warunki do żeglugi stają się trudniejsze. Załogi prowadzące jachty i łodzie motorowe często nie radzą sobie podczas manewrów podchodzenia do kei. Dochodzi do zderzeń z nabrzeżami podczas wchodzenia do portów, wypływania, a także podczas manewrów związanych z tankowaniem paliwa przy stacjach zlokalizowanych nad wodą. Do kolizji dwóch jednostek będących w ruchu dochodzi raczej rzadko, częściej jedna z łodzi stoi, a druga o nią zahacza, powodując uszkodzenia burt, relingów, trapów dziobowych, płetw sterowych, czy silników zaburtowych. Problemów nastręczają także mooringi, które często są zrywane i nawijane na śruby. Użytkownicy skuterów pływają po zbyt płytkich obszarach jezior, przez co zasysają piach i doprowadzają do awarii całego układu napędowego. Skipperzy housboatów mają problemy z manewrami portowymi przy bocznym wietrze – cześć osób nie potrafi precyzyjnie podejść do kei w takich warunkach. Niestety na jeziorach zdarzają się także pożary łodzi, na przykład podczas tankowania. Po uzupełnieniu paliwa należy niezwłocznie przewietrzyć komorę silnika. Kilka lat temu w jednym z mazurskich portów całkowicie spłonął houseboat, którego część załogi zajmowała się tankowaniem paliwa, a inni w tym czasie przyrządzali posiłek – prawdopodobnie zapaliły się opary paliwa. Gdyby nie szybka akcja obsługi portu, ogień mógłby zająć budynek stacji paliw, naziemny zbiornik na paliwo, a nawet sąsiednie pomosty i zacumowane przy nich jachty. W ubiegłym roku do innego zdarzenia doszło na Zalewie Porajskim – na środku akwenu nastąpił samozapłon komory silnika łodzi motorowej. Próba ugaszenia pożaru pokładową gaśnicą nie przyniosła rezultatu, sternik opuścił jednostkę, a łódź – odprowadzona przez służby na brzeg – doszczętnie spłonęła. 

Podczas żeglugi powinniśmy prowadzić ciągłą obserwację zjawisk meteo, warunków zmieniających się na akwenie i wszelkich znaków nawigacyjnych. Doskonałe wsparcie w nawigacji stanowią plotery z mapami elektronicznymi – czytelnymi i łatwymi w użyciu. 

Zawsze, na wszelki wypadek, dobrze jest mieć na pokładzie kompleksowe ubezpieczenie, które pomoże uporać się ze skutkami trudnych do przewidzenia zdarzeń. Jeśli jeszcze go nie masz – skontaktuj się z Pantaenius.